In Nederland ben ik een poosje mystery-shopper geweest voor een bekende hamburgerketen. En als je je dan ook dagelijks bezighoudt met ouderen en gehandicapten, én je hebt gehoord dat er een menukaart in braille zou moeten zijn, ga je op zoek.
In Engeland is dat zoeken niet nodig, daar staat het uitbundig met een pictogram op de deur. Net als het feit dat een hulphond van harte welkom is.
De enige vraag die ik nog heb: hoe kom je daar dan achter als je blind bent, dat dat pictogram er staat? Moet je toch iemand bij je hebben die dat wel ziet, want het wordt (nog) niet voorgelezen. Maar als je het weet, kun je wel zelf de menukaart lezen, als je tenminste braille beheerst.
Dat zou nog wel eens een punt kunnen gaan worden in de toekomst. Ik heb mij door een blinde vriend laten vertellen, dat steeds minder blinden braille in de vingers hebben. Er wordt steeds meer voorgelezen door computers of speciale voorleesapparaten. En mensen die op latere leeftijd blind worden, nemen meestal de moeite niet meer om braille te leren.
Het is al weer een paar jaar geleden dat er door een groep blinden in Den Haag is gedemonstreerd omdat de subsidie voor de blindenbibliotheek zou worden afgeschaft. Reden: te weinig gebruikers.
Voor die stickers op de deur heb je ook geen braille nodig, maar wel iemand die kan zien dat die sticker op de deur zit. En dat is precies de reden, dat genoemde vriend het eigenlijk zonde van het geld vindt, zo'n menukaart in braille. Want iedere keer als er iets aan het menu verandert, moet er een nieuwe kaart gemaakt worden. En dat is veel ingewikkelder en dus duurder dan een gewone menukaart. Zo'n menukaart in braille moet van een gespecialiseerd printbedrijf komen en dat maakt hem extra duur.
0 reacties:
Een reactie posten