Lift kapot

Vandaag in de krant. De enige lift in een flatgebouw gaat 's ochtends om 10.00 kapot en dat duurde tot 21.00 uur. Citaat uit het artikel:

"Bewoners, hoofdzakelijk oudere mensen met gebreken, konden hun woning slecht of niet meer bereiken. Zo moesten terminale kankerpatiënten via de trap 5 verdiepingen naar beneden en boven gedragen worden. Andere bewoners zochten onderdak bij familie of een zorginstelling".

Helaas komt zoiets vaker voor. Vorig jaar nog in een andere stad, waar de lift nog langer buiten bedrijf was. En nog meer (oudere) mensen die daar flink last van hadden omdat ze hun huis niet meer konden bereiken of er niet meer uit konden.

Wat was er in deze beide gevallen gebeurd, als er ontruimd had moeten worden omdat er bijvoorbeeld brand uitbreekt? Dat is de keerzijde van "toegankelijkheid" en het heet "uitgankelijkheid".

Appartementen vallen doorgaans nogal in de smaak van ouderen en gehandicapten die graag een gelijkvloerse woning willen hebben, of door mobiliteitsproblemen in een andere woning niet uit de voeten kunnen. Als alles werkt zoals het bedacht is en er zich geen rare dingen voordoen, werkt dat prima, ook als er maar één lift is.

Maar als de nood aan de man komt en de lift kapot gaat of wordt uitgeschakeld door de brandweer, is het wel de vraag hoe de bewoners die niet snel zijn, of weinig/niet mobiel, er tijdig uit kunnen komen, over de (nood)trap?

In november 2008 was er een ongeval op de Duitse autobahn met een autobus met ouderen. In die bus brak brand uit en een flink aantal mensen die bovenin zaten, kon er met hun rollator niet uit. En dat was maar één trapje.....

Langzamerhand begint dit gelukkig ook door te dringen tot de brandweer en de gehandicaptenorganisaties. Bij nieuwbouw houdt het Bouwbesluit in de gaten dat er minstens twee brandcompartimenten zijn, zodat er altijd een reserveroute is.

Nu de bestaande bouw nog.